سردار شهید حمید رضا رضازاده

در سال 1344 گلهای دامان باباکوهی میلاد کودکی از سلالۀ سادات نور و از نوادگان آیت الله سید نورالدین حسینی الهاشمی را جشن گرفتند و سید حمیدرضا در عطر افشان اذان و اقامه پا به عرصۀ وجود گذاشت . وی دوران کودکی را در شیراز و در سایه سار وجودی نورانی چون حضرت احمد بن موسی شاهچراغ (ع)سپری کرده و در هفتمین بهار زندگی با کوله باری از عشق و شور و نشاط قدم در راه مدرسه گذاشت . دوران مختلف تحصیل او که تا دوران دبیرستان ادامه یافت با خاطرات تلخ و شیرین همراه بود . وی در دوازدهمین سال زندگی از نعمت وجود پدر محروم ماندو در پاییزان مرگ جانسوز او ،غنچۀ لبخند برلبان او خشکید و بدینسان بار مسؤولیت خانواده ،بر دوش این غریبۀ کوچک افتاد.

شهید رضا زاده در سال 1357 و در جریان مبارزات توفندۀ امت اسلامی علیه رژیم ستمشاهی با شرکت در تظاهرات و راهپیمایی های مختلف ، عملاً به امواج خروشان قیام پیوست و دین خود را به اسلام و انقلاب ادا نمود. با آغاز جنگ تحمیلی شهید رضازاده نیز چون هزاران بسیجی دلسوختۀ دیگر خاک خوزستان را عرصۀ دلاورمردیهای خود ساخت و در عملیاتهای مختلفی از جمله عملیات بدر با عنوان مسؤول تخریب شرکت کرد . خاطرۀ رشادتهای او در تیپ المهدی(عج) را هرگز یاران دلسوختۀ او از یاد نخواهند برد.

بیست و ششم اسفند ماه 1363 سرانجام مردی است که در طول عمر کوتاه اما پربار خود ، حکایتهایی ماندگار از خود به یادگار گذاشت . سردار شهید سید حمید رضا رضازاده که همراه جمعی از دلاورمردان این آب و خاک برای تخریب پل تدارکاتی دشمن به منطقۀ شرق دجله اعزام شده بود. در حین عملیات و در هنگام جاسازی مواد منفجره ، هدف رگبار دشمن قرار گرفته و با انفجار پل ، خود نیز گام در صراط مستقیم شهادت گذاشت و با گذر از پل زندگی به دور دستهای سبز وصال ره گشود.

...و اینک از آن همه مهربانی و صفا ، خاطراتی زخمی مانده است و وصیتنامه ای خونین که فرازهایی ازآن را تقدیم می داریم :

"هرکس عزم کند ، اراده کند و صبر و استقامت در برابر نفس و شیطان و اجانب کند، می تواند به درجه ای برسد که خونبهایش الله باشد که این کم مقامی نیست."