سردار شهیدمهدی زارع

در سال1334 در روستای هفت انجان بیضاءو در خانواده ای مذهبی کودکی در میان لبخند مادر ،تقدیر آفتابی خود را یک دریا ،شوق گریست و آرام آرام بر این رواق گذرا چشم گشود . هرچند اورا در بدو تولد جمشید نام نهادند ولی مهدی نام بلندی بود که او را به خیل غلامان دوازدهمین اختر آسمان ولایت متصف ساخت . شهید مهدی زارع در شبی ماندگار و در خوابی سبز به زیارت حضرت امیر المؤمنین علی (ع) و آقا امام زمان مهدی (عج) افتخار یافته و ضمن نغییر نام خود از جمشید به مهدی به سفارش این دو امام همام ،از آیندةپر فراز و نشیب خود که با جهاد الهی همراه بود با خبر می شود و این دو بزرگوار فردای آفتابی او را مژده می دهند.

چهارمین بهار زندگی او با پائیز مرگ مادر همراه بود . سه سال بعد در سوگ پدر فاضل و عارف خویش زمستان سردی را گذراند،پدری که دستان گرمش سر پناه این غریبه ی کوچک بود ،پدری که با اهل عشق مؤانستی خاص داشت و همواره نام بلند ائمه علیهم السلام بر زبان او جاری بود .

شهید مهدی زارع اینگونه در اوان جوانی طعم تلخ محرومیت و مصائب را چشیده و در بستر نابسامانیها پرورش یافت و با وجود تمام مشکلات دست از تلاش بر نداشت و بعد ازطی دوران ابتدائی تحصیل در سال 1357 موفق به اخذ مدرکدیپلم گردید. بعد از مدت کوتاهی به خدمت نظام در آمد ولی از آنجا که خدمت سربازی او با ایام شکوهمند انقلاب مصادف بود به دستور امام از پادگان فرارکرد. یک سال بعد از پیروزی انقلاب تأهل گزید که ثمره ی این ازدواج چهار فرزند می باشد که امروز پرچم فرو افتادةپدر را در دست دارند.

شهید مهدی زارع در سال 1359 به خیل عاشقان سید الشهداء(ع) در سپاه پاسداران پیوست و با روشن شدن آتش فتنه در کردستان مردانه سلاح بر گرفت و قدم درراهی نهاد که از سالها پیش در انتظار چنین روزی عاشقانه نفس فرسوده بود . اندک زمانی بعد با شروع جنگ تحمیلی ،گامهای استوار خود را برخاک گرم وتفتیدةجنوب نهاد و تا آخرین لحظه ی شهادت مشتاق تر از پیش در جبهه ماند. شهید مهدی زارع که به دلیل کاردانی و اخلاص ، مسئولیتهای متعددی بعهده داشت در عملیات کربلای 4 با سمت فرماندهی گردان امام حسین (ع) به آرزوی دیرینه اش رسید و به درجة رفیع شهادت نائل آمد .

خاک لاله خیز شلمچه هرگز آخرین فریاد سرخ و عاشقانة او را از یاد نخواهد برد . چهارم دیماه 65 خاطرة پرواز ملکوتی این عاشق شوریده را در دل خونین خود جای داده است . پیکر مطهر شهید در 25 دیماه همان سال به همراه جمعی دیگر از شهدای گلگون کفن ،تشییع و در گلستان دار الرحمة شیراز به خاک سپرده شد .

در پایان جملاتی خونین از وصیتانمة شهید را زمزمه می کنیم :

«فرزندانم متعلق به اسلام هستند و باید تربیت اسلامی بشوندو برای اسلام خدمت کند و از دیگر خویشان عزیز انتظار دارم که مرا ببخشند و برایم طلب آمرزش ازخداوند نمایند و ازدوستان و آشنایان تقاضا دارم در حد توان برایم قرآن بخوانند زیرا من قرآن خواندن و استغفار کردن را بسیار دوست  می دارم.»