سردار شهید عبدالعلی عامری

محله ی تلخندق لامرد با مردم صمیمی و خونگرمش در دوّم آبانماه 1341پذیرای میهمانی آسمانی بودند که در خزانسوز حکومت ستمشاهی با قدوم مبارک خود عطر سبز بهار را در شهر پراکند . چونان لالة سرخ بر لبان خشکیده و تفتیده ی لامرد قهرمان روئیدو نوید بخش روزهای بارانی و با شکوه شد. عبدالعلی نام بلندی بود که این مولود مبارک را به خیل غلامان حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)متصف می ساخت . شهید عبدالعلی عامری دوران ابتدائی و راهنمائی تحصیل را در زادگاه خود گذراند و سپس جهت ادامه ی تحصیل راهی آبادان گردید. با شروع جنگ تحمیلی ادامه ی تحصیل او نیز با وقفه روبرو شد ؛ناگزیر آبادان را ترک کرده در شیراز مشغول به تحصیل گردید. دیپلم تجربی نتیجه ی تلاش و کوشش طاقت فرسای او در امر تحصیل بود که این مدرک را از دبیرستان دستغیب شیراز(نمازی)دریافت داشت.

سردار شهیدعامری که در دوران شکوهمند پیروزی انقلاب اسلامی در فعالیتهای انقلابی حضوری چشم گیر و در خور توجه داشت بعد از پیروزی انقلاب نیز از هیچ کوششی در جهت پیشبرد اهداف انقلاب دریغ نداشت و با پوشیدن لباس سبز سپاه رسماًبه عضویت این نیروی خود جوش مردمی درآمد. وی دورةآموزش بهیاری را در اصفهان با موفقیت پشت سر گذاشت و در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی لامرد مشغول به خدمت شد . شروع جنگ تحمیلی او را به عرصه های نبرد کشاند و با مهارتهای خاصی که داشت در بیمارستانهای صحرائی مداوای رزمندگان را به عهده گرفت. وی همچنین در مدت زمان حضور در جبهه ، مسئولیت بهداری لشکر 33 المهدی(عج) را به عهده گرفت.

شهید عامری علاوه بر مسئولیتهای یاد شده با عنوان معاون گردان در بسیاری از عملیاتهایی که توسط لشکر المهدی (عج)انجام گرفت شرکت کردو حماسه هایی جاویدان ازخود به یادگار گذاشت. عملیاتهای خیبر، محرم، بدر، والفجر،3،4و8 و عملیات کربلای 8و10 یادمان رشادتهای او و هزاران دلاورمرد غیوری است که عاشقانه به دفاع از اسلام و میهن اسلامی برخاستند .

روح ناآرام و سراسر اشتیاق شهید سرانجام در پنجمین روز از اردیبهشت 1366میله ی ستبر این قفس خاکی راشکافت و چونان کبوتری سبکبال در آسمان "بانه"به پرواز درآمد . عملیات کربلای10 خاطره ی پرواز ملکوتی این عاشق واصل و هزاران عاشق دلسوخته ای است که درراه دفاع از اسلام ، از خون سرخ خویش گذشتند و در سماعی عارفانه در خاک وخون غلطیدند. در پایان این یادنامه فرازهایی گلگون از وصیتنامه شهید را زمزمه می کنیم:

«ای امت اسلام ! این قدر به دنیا دل نبدید که دنیا گذراست . به خود آئید که دنیا بی ارزش است و انسانیت انسان در داشتن مال و قدرت و ریاست نیست بلکه در داشتن ایمان و حفظ آبروی اسلام و جهاد در راه خداست که به گفته ی امام ، ایمان، انسان را به ملائکه الله می کشاند و  انسان را به تمام معنا خدایی می کند.»